nat vilten;

De techniek die ik gebruik voor het maken van de Halona wandkleden van wol heet vilten. Vilten kan droog en nat. Voor grote oppervlaktes, zoals de wollen wandkleden, gebruik je natvilten.

Het proces;;

Nat vilten is een techniek waarmee je een lap stof of in dit geval een wandkleed van wol, kan maken van allemaal losse plukjes wol. Als eerst worden er dus allemaal losse plukjes wol over en naast elkaar gelegd, het ontwerp.

Natvilten is alles wat je niet wilt in de wasmachine met je wollen stof; warm water, zeep en wrijving. Op deze drie elementen reageren de wol vezels; ze gaan iets krimpen en aan elkaar haken. Wanneer je een wol haar onder de microscoop bekijkt zie je haakjes aan de vezel. Deze haakjes gaan in elkaar knopen door het vilten. Alle losse plukjes wol ‘haken’ door het natvilten aan elkaar en vormen dan één geheel. Het resultaat noem je vilt het proces dat de wol ondergaat vervilten.

Na het ontwerp wordt er dus warm water over het ontwerp gegoten. Daarna wrijf ik met groene zeep heel lang over het ontwerp, uren. Door middel van plastic bobbeltjes folie op en onder het ontwerp, ontstaat er extra wrijving.

Na het wrijven, als het ontwerp iets vervilt is, wordt het gehele ontwerp opgerold. En wordt er uren mee gerold; het wol krijgt nu van alle kanten veel wrijven en zal gaan vervilten.

Meditatie;;

Het natvilten proces is erg ambachtelijk. Ik moet vaak denken aan de vrouwen in verre landen die uren met elkaar bij de wasplaats aan het wassen zijn. Het vilten van wol is als meditatie omdat je bezig bent met het nu en je zintuigen; onder je handen voel je de wol van klein en los naar stevig en samen gaan.

Geschiedenis;;

Vilt was vermoedelijk de eerste vorm van textiel die de mens maakte, dus al voor het weven en breien. De oudste bewaarde viltresten dateren van cica 6500 voor Christus en werden gevonden in Klein-Azië.

Zie de korte Halona film onderstaand voor het hele proces.

Click here to see the wool wall hangings I made.